By: Mark
Sir Po: Uuwi ka na ba? Tara Samahan mo ako, may susunduin lang tayo na kaibigan nila Ronald sa kabilang baryo
Ako: Naku sir, uuwi na po ako, maaga po ang pasok ko bukas. Saka hahanapin na po ako sa amin.
Pagdadahilan ko kay sir Pol
Sir Pol: Mark, sumakay ka ng kotse kung ayaw mong pag tinginan tayo ng tao dito. Huwag ka nang umarte, gusto mo kausapin ko yung Supervisor mo sa OJT na wag kang bigyan ng certificate of completion. Sasabihin ko din na tumakas ka nung araw na Nawala ka t nagbulakbol ka lang
Sa takot at kaba ko ay sumakay na ako ng kotse sa may harapan.
Sir Pol: Kamusta ka na Mark? Na miss mo ba ako? Hehehe…. Ikaw namiss kita. Bakit parang di na kita nakikita masyado sa munisipyo sa may session hall. Pinagtataguan mo ba ako?
Ako: Di sir, sinabihan lang po kami ni Supervisor na sa baba na lang magtrabaho para daw po Makita nila kami. (Pagdadahilan ko ulit)
Sir Pol: ahhh ganun ba, sige kausapin ko siya at sabihin kong dun na lang kayo sa itaas at ako na ang magbabantay sa inyo. Para naman lagi kitang nakikita dun.
Habang nasa biyahe ay tahimik lamang ako at pinagmamasdan kung saan kami patungo. Medyo pamilyar ang mga lugar na aming dinadaanan, mga baryong malapit lang sa bayan.
Binuksan ni Sir Pol ang radio at pagkatapos ay pinatong ang kanyang kamay sa aking hita.
Nagulat ako at natakot. Parang isang rumaragasang alon ang mga alaala na bumalik sa akin nung gabing unang may nangyari sa akin kasama siya. Kumakabog ang aking dibdib at sa isip ko ay patay na naman ako nito at siguradong may gagawin na naman sya at ang dahilan nya kanina sa akin ay malamang isang palusot lang. Himas ng himas si Sir Pol sa aking hita at paminsan minsan ay sinusulyapan ang aking harapan.
Maya-maya pa kami ay lumiko sa isang subdivision, kokonti ang mga bahay siguro ay bago pa lang ito. Mas lalo akong kinabahan dahil alam ko na walang maraming tao dun at kung ano man ang mangyari ay siguradong walang makakakita o makakarinig sa akin.
Huminto ang kotse sa tapat ng malaking punong acacia. Sa paghinto nito ay:
Sir Pol: O andito na tayo. Alam mo naman siguro na hindi naman talaga natin susunduin yung kaibigan nila Ronald. Alam ko matalino ko at alam mo na ang gusto ko mangyari
Ako: Sir Pol, ayoko na po talaga, parang awa na sir, tigilan na po natin ito. Please sir
Sir Pol: Ayoko, di pa ako kuntento sa unang nangyari. Gusto kong Makita ang kabuuan mo, matikman ka ng buong- buo, Kainin ka ng buong-buo
Pilit kong nilalabanan ang takot at naisip ko siguro ay kailangan ko na ring lumaban
Ako: Sir! Pag di pa kayo tumigil, isusumbong ko kayo. Menor de edad pa ako, at isa itong krimen, kababuyan.
Sir Pol: Gago ka ba! Sige subukan mong magsumbong tingan ko lang kung anong kahihiyan ang aabutin mo. Palalabasin ko na bayaran ka at pumayag ka. Sa tingin mo may maniniwala sayo. Hoy, madami akong koneksyon so wag mo akong matakot takot kang GAGO ka!
Sa sinabi ni Sir Pol na iyon ay alam kong tama sya. Sigurado ako ang madedehado, at ano ang sasabihin ng magulang ko pag nalaman nila ito, ng mga kaibigan at ka eskwela ko. Shit, wala na akong magagawa. Hawak na niya ako at wala nang kawala.
Ako: Sir Sorry na, ayoko na po kasi. Parang awa na sir, please sir. Tama na, ayoko na.
Sir Pol: Tang-ina ko Mark, wag mo akong artehan. Wala ka nang maipagmamalaki sa akin, natikman na kita, so wag kang maarte na akala mo ay isa kang birhen. Isa ka nang puta, puta, puta!
Baba ako ng kotse at may kakausapin lang ako, gusto ko pagbalik ko, nakahubad ka na.
Bumababa si Sir pol at dala ang telepono at parang may kinakausap nga. Pumunta sa likod ng kotse at tila may hinahanap. Samantala sa isip ko, tumakbo kaya ako at kunin ang susi ng kotse nya. Pero pag ginawa ko yun baka baligtarin nya ako at ireport sa pulis. Pesteng buhay naman ito oh, ano pa ba ang pwede kong gawin.
Nawawalan na ako ng ma iisip na paraan para makatakas sa sitwasyong kinalalagyan ko.
Ako: (bulong ko sa sarili) Tang-ina, wala na akong magagawa.
Hinubad ko ang aking pantalon at binababa hanggang tuhod. Iniwan ko ang aking putting brief na nakasuot pa. Habang ginagawa ko ito ay tumatakbo sa isip ko ang nangyari at ang pwedeng gawin ni Sir Pol. Nagulat ako sa aking pag-iisip nang bumukas ang pinto ng kotse at siya sumilip.
Sir Pol: hoy Mark, ano yan??? Sabi ko sayo mag hubad ka di ba. Anog arte yan bakit naka brip ka pa at nakasuot pa ang mga damit mo. Hubad lahat! Kahit yang medyas mo hubarin mo. Pagkahubad mo ilagay mo dyan sa likod na upuan.
Isa isa kong hinubad ang aking suot. Tinanggal ko ang aking black t-shirt, pants at white brip. Pati sapatos at medyas inalis ko na rin at inalagay sa likod na upuan. Hubo’t hubad na ako at kamay ko na lang ang pinangtatakip ko sa aking burat at dibdib.
Binuksan ni Sir Pol ang likod na pinto at kinuha ang aking mga damit.
Ako: Sir! San nyo dadalhin yan.
Sir Pol: dito sa may trunk
Napaisip ako bakit kailangan pa nyang ilagay sa likod ng trunk ng kotse nya. Ano kaya ang tumatakbo sa isip nya. Pabalik na ulit si Sir Pol sa may unahan ng kotse at tila may isa pa syang hawak. Nabigla ako sa pagpasok nya ng Makita ko sa kamay nya ang gamit na yun.
Ako: Sir, ano po gagawin nyo dyan. Bakit kailangan pa nyan.
Sir Pol: remembrance. Hahaha. Gusto ko ma-alala ang araw na ito. At gusto ko rin na wag mong kalimutan ang araw na ito. Ang araw na kung saan buong-buo kitang matitikman, mula ulo hanggang paa, Lahat ng kasingit-singitan mo.
Ubos ka ngayon sa akin! Hahaha
Natakot ako sa mga plano ni Sir Pol pero kasabay rin nun ay libog. At unti-unti nang tumigas ang aking burat. Kung kanina ay natatakpan pa sya ng mga palad ko. Ngayon ay unti-unti na itong pumipiglas at pumipintig sa aking mga kamay.
Sir Pol: baba Mark, bumaba ka sa kotse!
Ako: Sir???
Sir Pol: Narinig mo na ako, bumaba ka dyan sa kotse.
itutuloy
Sir Po: Uuwi ka na ba? Tara Samahan mo ako, may susunduin lang tayo na kaibigan nila Ronald sa kabilang baryoAko: Naku sir, uuwi na po ako, maaga po ang pasok ko bukas. Saka hahanapin na po ako sa amin.
Pagdadahilan ko kay sir Pol
Sir Pol: Mark, sumakay ka ng kotse kung ayaw mong pag tinginan tayo ng tao dito. Huwag ka nang umarte, gusto mo kausapin ko yung Supervisor mo sa OJT na wag kang bigyan ng certificate of completion. Sasabihin ko din na tumakas ka nung araw na Nawala ka t nagbulakbol ka lang
Sa takot at kaba ko ay sumakay na ako ng kotse sa may harapan.
Sir Pol: Kamusta ka na Mark? Na miss mo ba ako? Hehehe…. Ikaw namiss kita. Bakit parang di na kita nakikita masyado sa munisipyo sa may session hall. Pinagtataguan mo ba ako?
Ako: Di sir, sinabihan lang po kami ni Supervisor na sa baba na lang magtrabaho para daw po Makita nila kami. (Pagdadahilan ko ulit)
Sir Pol: ahhh ganun ba, sige kausapin ko siya at sabihin kong dun na lang kayo sa itaas at ako na ang magbabantay sa inyo. Para naman lagi kitang nakikita dun.
Habang nasa biyahe ay tahimik lamang ako at pinagmamasdan kung saan kami patungo. Medyo pamilyar ang mga lugar na aming dinadaanan, mga baryong malapit lang sa bayan.
Binuksan ni Sir Pol ang radio at pagkatapos ay pinatong ang kanyang kamay sa aking hita.
Nagulat ako at natakot. Parang isang rumaragasang alon ang mga alaala na bumalik sa akin nung gabing unang may nangyari sa akin kasama siya. Kumakabog ang aking dibdib at sa isip ko ay patay na naman ako nito at siguradong may gagawin na naman sya at ang dahilan nya kanina sa akin ay malamang isang palusot lang. Himas ng himas si Sir Pol sa aking hita at paminsan minsan ay sinusulyapan ang aking harapan.
Maya-maya pa kami ay lumiko sa isang subdivision, kokonti ang mga bahay siguro ay bago pa lang ito. Mas lalo akong kinabahan dahil alam ko na walang maraming tao dun at kung ano man ang mangyari ay siguradong walang makakakita o makakarinig sa akin.
Huminto ang kotse sa tapat ng malaking punong acacia. Sa paghinto nito ay:
Sir Pol: O andito na tayo. Alam mo naman siguro na hindi naman talaga natin susunduin yung kaibigan nila Ronald. Alam ko matalino ko at alam mo na ang gusto ko mangyari
Ako: Sir Pol, ayoko na po talaga, parang awa na sir, tigilan na po natin ito. Please sir
Sir Pol: Ayoko, di pa ako kuntento sa unang nangyari. Gusto kong Makita ang kabuuan mo, matikman ka ng buong- buo, Kainin ka ng buong-buo
Pilit kong nilalabanan ang takot at naisip ko siguro ay kailangan ko na ring lumaban
Ako: Sir! Pag di pa kayo tumigil, isusumbong ko kayo. Menor de edad pa ako, at isa itong krimen, kababuyan.
Sir Pol: Gago ka ba! Sige subukan mong magsumbong tingan ko lang kung anong kahihiyan ang aabutin mo. Palalabasin ko na bayaran ka at pumayag ka. Sa tingin mo may maniniwala sayo. Hoy, madami akong koneksyon so wag mo akong matakot takot kang GAGO ka!
Sa sinabi ni Sir Pol na iyon ay alam kong tama sya. Sigurado ako ang madedehado, at ano ang sasabihin ng magulang ko pag nalaman nila ito, ng mga kaibigan at ka eskwela ko. Shit, wala na akong magagawa. Hawak na niya ako at wala nang kawala.
Ako: Sir Sorry na, ayoko na po kasi. Parang awa na sir, please sir. Tama na, ayoko na.
Sir Pol: Tang-ina ko Mark, wag mo akong artehan. Wala ka nang maipagmamalaki sa akin, natikman na kita, so wag kang maarte na akala mo ay isa kang birhen. Isa ka nang puta, puta, puta!
Baba ako ng kotse at may kakausapin lang ako, gusto ko pagbalik ko, nakahubad ka na.
Bumababa si Sir pol at dala ang telepono at parang may kinakausap nga. Pumunta sa likod ng kotse at tila may hinahanap. Samantala sa isip ko, tumakbo kaya ako at kunin ang susi ng kotse nya. Pero pag ginawa ko yun baka baligtarin nya ako at ireport sa pulis. Pesteng buhay naman ito oh, ano pa ba ang pwede kong gawin.
Nawawalan na ako ng ma iisip na paraan para makatakas sa sitwasyong kinalalagyan ko.
Ako: (bulong ko sa sarili) Tang-ina, wala na akong magagawa.
Hinubad ko ang aking pantalon at binababa hanggang tuhod. Iniwan ko ang aking putting brief na nakasuot pa. Habang ginagawa ko ito ay tumatakbo sa isip ko ang nangyari at ang pwedeng gawin ni Sir Pol. Nagulat ako sa aking pag-iisip nang bumukas ang pinto ng kotse at siya sumilip.
Sir Pol: hoy Mark, ano yan??? Sabi ko sayo mag hubad ka di ba. Anog arte yan bakit naka brip ka pa at nakasuot pa ang mga damit mo. Hubad lahat! Kahit yang medyas mo hubarin mo. Pagkahubad mo ilagay mo dyan sa likod na upuan.
Isa isa kong hinubad ang aking suot. Tinanggal ko ang aking black t-shirt, pants at white brip. Pati sapatos at medyas inalis ko na rin at inalagay sa likod na upuan. Hubo’t hubad na ako at kamay ko na lang ang pinangtatakip ko sa aking burat at dibdib.
Binuksan ni Sir Pol ang likod na pinto at kinuha ang aking mga damit.
Ako: Sir! San nyo dadalhin yan.
Sir Pol: dito sa may trunk
Napaisip ako bakit kailangan pa nyang ilagay sa likod ng trunk ng kotse nya. Ano kaya ang tumatakbo sa isip nya. Pabalik na ulit si Sir Pol sa may unahan ng kotse at tila may isa pa syang hawak. Nabigla ako sa pagpasok nya ng Makita ko sa kamay nya ang gamit na yun.
Ako: Sir, ano po gagawin nyo dyan. Bakit kailangan pa nyan.
Sir Pol: remembrance. Hahaha. Gusto ko ma-alala ang araw na ito. At gusto ko rin na wag mong kalimutan ang araw na ito. Ang araw na kung saan buong-buo kitang matitikman, mula ulo hanggang paa, Lahat ng kasingit-singitan mo.
Ubos ka ngayon sa akin! Hahaha
Natakot ako sa mga plano ni Sir Pol pero kasabay rin nun ay libog. At unti-unti nang tumigas ang aking burat. Kung kanina ay natatakpan pa sya ng mga palad ko. Ngayon ay unti-unti na itong pumipiglas at pumipintig sa aking mga kamay.
Sir Pol: baba Mark, bumaba ka sa kotse!
Ako: Sir???
Sir Pol: Narinig mo na ako, bumaba ka dyan sa kotse.
itutuloy
No comments:
Post a Comment